Mijn week waarin ik heb geprobeerd om zo min mogelijk plastic te kopen, aan te nemen of te gebruiken zit er (bijna) op. Is het meegevallen? Dat vraag ik me af. Ik vond het best moeilijk. Onze maatschappij lijkt wel verslaafd aan dat spul. Zijn er oplossingen? Ik denk het wel.

In de afgelopen week heb ik geprobeerd om plastic zoveel als mogelijk te mijden. Daar waar ik kon heb ik plastic tasjes geweigerd, bij de bloemenman de chrysal niet meegenomen, bij de kapper geen gel in mijn haar laten doen omdat het in een plastic potje zat en mijn groenten zoveel mogelijk bij de groenteman gekocht. In de supermarkt is werkelijk bijna alles verpakt in plastic. Vandaag realiseerde ik me zelfs dat bij het afrekenen plastic te pas komt. Niet alleen is mijn betaalkaart ervan gemaakt, maar ook de pinautomaat is van plastic. En mijn treinreis stond ook in het teken van plastic. Denk je dat je goed bezig bent en CO2-neutraal aan het reizen bent, zie je dat je ov-jaarkaart van plastic is, als ook het omhulsel van de incheckpalen op het station.

Toch is er hoop. Er zijn alternatieven. Om even kort op te sommen:

  • Gebruik je eigen linnen, katoenen of rieten boodschappentas of -mand.
  • Als er een keuze is, laat plastic dan links liggen. De olijfolie is niet alleen in een plastic fles maar ook in een glazen fles te verkrijgen. Dat geldt ook voor andere producten als boter met een papiertje erom of eieren in een kartonnen doos.
  • Koop groente en fruit los en stop ze zonder verpakking in je boodschappentas.
  • Koop ongesneden brood, dan hoeft het ook niet te worden verpakt of vraag de bakker het gesneden brood in je speciale katoenen broodzak te doen, te koop bij de webwinkel van Leven zonder afval.
  • Koop bewust en bereid het doen van boodschappen goed voor, zodat je niet in de winkel gedwongen wordt plastic aan te nemen.

En wat ik heel leuk vind om te doen: praat er vooral met mensen over. De meeste winkeliers staan er heel erg voor open en proberen echt met je mee te denken. Het grappige is dat je dan ook anderen kunt inspireren. Zo vertelde een van mijn wandelmaatjes me vanochtend dat ze de afgelopen week ook zo min mogelijk plastic heeft proberen aan te nemen of te kopen. En dat kwam omdat ik haar precies een week geleden vertelde dat ik met mijn experiment ging starten. Leuk toch?

En wat mij betreft blijft het er niet bij. Ik ga gewoon door: zo min mogelijk plastic en zo min mogelijk verpakkingen. Het is echt een sport geworden! Doet u mee?