Op vrijdag 19 september j.l. vond er in Slot Zeist een Iftar plaats.

Dze Iftar was een groot succes. Er hebben zo'n 650 inwoners van Zeist aan deelgenomen. Daarnaast heeft de organisatie ongeveer 300 mensen die zich aan wilden melden moeten teleurstellen.

GroenLinks Raadslid Peter Spoelstra was betrokken bij de organisatie. Onderstaand zijn persoonlijke verslag van deze bijzondere dag.

Ik ben wat later bij de organisatie van de Iftar betrokken en trof een team aan van enthousiaste mensen die elk op hun manier mee wilden werken aan de integratie. Dat werkte kennelijk erg inspirerend, want toen een van de drijvende krachten me uitdaagde om ook deze dag aan de Ramadan te doen, om te ervaren wat dat is, heb ik die handschoen opgepakt.

Er is niets mis met de vasten. Het is goed om eens stil te staan dat we niet op deze wereld zijn gezet om te schrapen en te schransen; het zal mijn Roomse opvoeding zijn. Wel heb ik moeite met de regel dat je ook geen gewoon water mag drinken. Dat lijkt me ongezond. Maar ja, als je wilt voelen wat Ramadan voor iemand betekent, moet je ook daaraan voldoen. Het is maar goed dat zieken, kinderen, ouderen en zwangere vrouwen niet mee hoeven te doen.

De morgen

Ik was niet van plan om de wekker te zetten om vóór dageraad te ontbijten. Ik kan me wel voorstellen dat je dat doet als je weken achtereen vast. Wel had ik de vorige avond voor het slapen gaan wat extra gegeten. Het ontbijt laten staan koste me geen moeite. Tandenpoetsen moet natuurlijk gewoon kunnen. Onder het poetsen bedacht ik me dat als ik dorst zou krijgen, ik gewoon alleen mijn mond zou spoelen, zonder door te slikken. Tot twee keer toe ben ik uit routine richting het koffieapparaat gelopen, maar me op tijd bedacht. Wel heb ik een keer mijn mond gespoeld.

De lunch

Op de gebruikelijke tijd kreeg ik zin in een boterham met kaas en een glas karnemelk. Ter afleiding ga ik maar met de vakantiefoto’s aan de slag.

De middag

Ik kom er steeds meer achter dat ik toch wel een gewoontemens ben. Ik krijg zin in een kop koffie omdat ik dat zo gewend ben rond een uur of drie. Is het door het onderbreken van de routine dat ik van slag raak? Is het het honger- of dorstgevoel? Als ik dat al heb in een van de rijkste landen ter wereld? Rond een uur of vier krijg ik een lichte hoofdpijn. Of het met het vasten te maken heeft, ik weet het niet. Het zou kunnen dat het door niet drinken komt. Ik besluit wel om een paracetamol mee te nemen naar de Iftar, omdat ik geen zin heb om die avond te laten beïnvloeden door hoofdpijn.

De avond

Normaal eet ik rond een uur of 6. Toen waren we al bezig met de voorbereidingen op ’t Slot. Daar rook het op een gegeven moment wel erg lekker. Ik wilde, na het goede verhaal van Mohamed Chippej, om 19.47 uur niet direct weglopen tijdens de muziek. Het resultaat was dat ik te laat op zolder was. Daar bleek de opstelling van het buffet niet erg effectief . Ik heb toen eerst een glas water zonder ijs gedronken met die paracetamol. Vervolgens heb ik me met de mensen bezig gehouden. Daarna heb ik nog wat kunnen eten. Wat er nog over was, was erg lekker. Het waren zeker geen rauwe bonen! Ik heb van meerdere gasten complimenten over het eten gehoord!

Het vasten is me erg meegevallen. Het houdt je wel bezig, ook vooraf. Wat wel tegen is gevallen is het niet drinken. Het laat wel duidelijk zien hoe belangrijk water voor de mens is! De Iftar was een feest en, een groot succes! Iedereen bedankt voor het warme gevoel dat ik kreeg toen we met de Iftar bezig waren. Inspirerend!

Peter Spoelstra