Tijdens de raadsvergadering van 21 februari is in de raadszaal van Zeist de tekst van Artikel 1 van de Grondwet feestelijk onthuld. In juli j.l. had de raad unaniem een door GroenLinks geïniteerde motie aangenomen, die vroeg om het duidelijk zichtbaar aanbrengen van deze tekst in het gemeentehuis. De tekst is niet alleen aangebracht in de raadszaal, maar ook op een prominente plaats in de publiekshal, zodat iedere bezoeker deze tekst tegenkomt bij een bezoek aan het "huis van de democratie" . Ter gelegenheid van de onthulling van de tekst hield burgemeester Koos Janssen een inspirerende toespraak over het belang van Artikel 1 van de Grondwet. De tekst van deze toespraak kunt u hieronder in zijn geheel lezen.
De burgemeester heet alle aanwezigen bij deze plechtigheid welkom:
Ik zal dadelijk kort spreken. Daarna vraag ik zoveel mogelijk mensen die aanwezig zijn, hier willen komen staan onder de tekst van dit artikel. Er worden dan foto’s gemaakt. Het gaan namelijk niet alleen om de tekst maar ook om de mensen die de tekst dragen.
Fijn dat u allemaal aanwezig bent om de onthulling van de tekst met elkaar te delen. Dit gemeentehuis is het huis van alle burgers van Zeist. Hier brengen wij de tekst van artikel 1 van de Grondwet iedere dag in de praktijk. Wij maken geen onderscheid op grond van godsdienst, levens-overtuiging, politieke gezindheid, ras, geslacht of welke grond dan ook.
Wij leven in een tijd van verandering. Dat maakt dat de tekst van artikel 1 actueler is dan ooit. Op 5 juli 2016 heeft de gemeente-raad van Zeist unaniem een motie aangenomen om binnen het gemeentehuis en eventueel ook andere politieke gebouwen aandacht te vragen voor deze tekst. Dat doen wij in deze raadzaal maar ook in de publiekshal waar jaarlijks vele bezoekers deze tekst kunnen lezen. Het is een appèl aan ons zelf en een appèl aan alle mensen.
Het gelijkheidsbeginsel en het verbod op discriminatie behoren tot de meest fundamentele beginselen van onze rechtsorde. Zware woorden zijn dit maar het is wel zo. Het is gewoon het fundament. Als je je daaraan niet houdt, dan maken we er een bende van. Respectvol met elkaar omgaan en ten alle tijden verbinding zoeken door de dialoog te voeren met al onze inwoners: allen met elkaar in onze samenleving. Daar staan wij voor als inwoners van Zeist, als medewerkers, als bestuur, als politiek van Zeist.
Wij leven in een onrustige tijd waarin de wereldvrede ernstig onder druk staat. Wij merken dat in Europa door de vluchtelingen die bij ons bescherming en een toekomst zoeken maar ook bij terroristische aanslagen die soms steeds dichterbij lijken te komen. Deze ontwikkelingen zorgen voor onzekerheid en ondermijnen het vertrouwen in elkaar. Angst, zorg en emotie verleiden ons tot onderscheid. Wij zijn goed en zij zijn slecht. Het gebeurt voordat je het weet als je meegaat in de maalstroom van pers en publiciteit. Waar de een zich buitengesloten voelt vanwege haar afkomst maakt de ander zich zorgen over het verdwijnen van zijn eigen tradities en gewoontes.
Als gemeente – wij met elkaar samen – en gemeenschap zien wij voor alles iedereen als inwoner van Zeist en als onze gelijke. Wij respecteren elkaar als mens in al onze overeenkomsten en verschillen. Het SPB heeft onderzoek gedaan naar discriminatie in Nederland. Uit dat onderzoek is naar voren gekomen dat 1 op de 4 Nederlanders in het afgelopen jaar discriminatie heeft ervaren. Dan gaat het vooral om discriminatie op grond van leeftijd, etnische herkomst, sekse en huidkleur. Soms is discriminatie opzettelijk en doordacht. Soms onbedoeld maar voor wie het overkomt, is de pijn hetzelfde. 1 op de 4: dat betekent dat ruim 4 miljoen Nederlanders wel eens discriminatie ervaren. In die verhouding overkomt het 15.000 mede Zeistenaren. Best veel: 25%.
Aandacht voor bestrijding en preventie van discriminatie is hard nodig. Met alleen woorden gaan we dat niet redden. Ik hoop wel dat de woorden van artikel 1 die wij zo gaan onthullen, ons blijvend helpen herinneren en ondersteunen bij de belangrijkste waarden van onze samenleving: respect voor elkaar zonder onderscheid in alles wat we doen. Elkaar waarderen dus. Het is zo belangrijk voor het goede leven dat wij voorstaan. U mag weten, afgelopen weekend zag ik een berichtje van een collega van mij. Ik dacht, wat een mooie tekst. Het is een klein gedichtje van Hans Andreus. Het gedicht heet ‘Jij bent zo mooi’.
Je bent zo mooi anders dan ik, Natuurlijk niet meer of minder maar zo mooi anders, ik zou je nooit anders dan anders willen.